DE VOLKSKRANT

Ik ben heel trots op dit interview in de Volkskrant bijlage. Het is best bijzonder hoe ik voor dit interview gevraagd werd. De publiciteit voor het uitkomen van ‘Wat ik eerder had willen weten’ kwam net op gang en journaliste Antoinette Scheulderman interviewde me telefonisch voor een klein interview. Het ging om de ‘Beauty and Brains’ rubriek van de Linda. Naast dat ik daarin iets mocht ik vertellen over mijn boek was het vooral de bedoeling dat ik verklapte welke favoriete lipstick en dagcreme ik zoal gebruikte. Na afloop zei Antoinette tegen me: ‘Ik vind het eigenlijk zo lullig om je dit te vragen, volgens mij heb je zoveel te vertellen. Zal ik vragen of ik je voor de Volkskrant bijlage mag interviewen?’ En zo geschiedde. Antoinette kwam bij mij thuis en we hebben een paar uur met elkaar gesproken. Het voelde meteen heel vertrouwd, waardoor ik heel open was. Ook over Baantjer en dat ik het best vaak moeilijk heb gehad op de set. Nooit eerder heb ik daar eerlijk over gesproken in een interview. Het is de kwaliteit van Antoinette geweest dat ik me daarover heb willen uiten. Ik wist dat het zorgvuldig en genuanceerd opgeschreven zou worden.

Fragment:

 

Hoe was het om als bang iemand in zo’n hitserie als Baantjer te spelen, met bekende collega-acteurs als Piet Römer en Victor Reinier? Opgeruimde blik: ‘Het eerste jaar was voor mij een hel. Vooral omdat ik me zwaar geïntimideerd voelde door die collega’s, met name Piet. Die kon soms heel vervelend en onverdraagzaam zijn. Vóór elke opname was er de blinde angst om mijn tekst te vergeten: als dat gebeurde, werd Piet meteen kwaad. Waardoor het bij mij alleen maar erger werd. Ik herinner me nog hoe ik na de laatste draaidag van dat eerste seizoen naar huis fietste. Hard huilend, met een bos bloemen in mijn hand.

Wat ook niet hielp was dat ik altijd alle afleveringen terugkeek. Om dan vooral alles van mezelf níet goed te vinden. Daar had ik dít moeten doen, daar dát. Ik ben zelf altijd mijn grootste criticus geweest.

Maar toen ik bij aanvang van het tweede seizoen op de set kwam, stond Piet me ineens vrolijk en met zijn armen gespreid op te wachten. Kennelijk had hij intussen gezien dat Vera Prins toch wel een toevoeging aan de serie was. Hoe dan ook bleef het er een soort baan bij om mijn collega’s goedgehumeurd te houden.’